بیماری صدف یا Psoriasis یک بیماری مزمن پوستی است که با افزایش تکثیر سلولی بیش از ده برابر نرمال ، بصورت پلاک های قرمز رنگ پوشیده شده از پوسته های سفید صدفی تظاهر پیدا می کند. این بیماری شیوعی در حد 2 درصد بین افراد جامعه دارد. این بیماری پایه های ژنتیکی دارد و می تواند در سایر اعضای خانواده نیز دیده شود اما عفونی و مسری نیست و انتقال شخص به شخص ندارد. بیماری می تواند در هر سنی بروز یابد اما بیشترین میزان آن در دهه سوم و سپس دهه ششم زندگیست. عوامل مختلفی در کنار فاکتورهای ژنتیکی به عنوان فاکتورهای شعله ور کننده بیماری شناخته می شود که از این بین برخی داروها، عفونت ها و ترومای پوستی از این عوامل می باشند. همچنین مواردی همچون چاقی، استفاده از سیگار و الکل در تشدید ضایعات پوستی در این بیماران نقش دارند. این بیماری تظاهرات پوستی مختلفی دارد. شایعترین تظاهر آن بصورت پلاک های قرمز رنگ باپوسته های سفید صدفی است که در هر ناحیه از بدن امکان بروز دارند اما در برخی از نواحی از جمله سر زانوها و آرنج ها و پشت سر شیوع بیشتری دارد. ضایعات می تواند خارش دارنیز باشند. گاه ضایعات محدود به همین نواحی هستند و گاه می توانند گسترده شوند و حتی به بروز اریترودرمی ( درگیری بیش از 90 درصد سطح بدن) بیانجامند. انواع دیگر ضایعات پوستی در این بیماری شمامل انواع پوسچولر، پسوریازیس قطره ای (عمدتا در اطفال و به دنبال عفونت های چرکی گلو با عامل بیماری زای استرپتوکوک) ، درگیری ناخنی و انواع درگیری های مفصلی می باشد. درگیری ناخنی می تواند ناخن های دست و پا را درگیر کند و به صورت جدا شدن ناخن از بستر آن( انیکولیز)، تجمع پوسته زیر ناخن، بروز حفرات در سطح ناخن و تغییر رنگ قهوه ای در برخی قسمت های ناخن می باشد. ضربه به ناخن ها می تواندسبب بروز ضایعات جدید شود. گاه درگیری ناخن می تواند بدون همراهی با سایر تظاهرات پوستی باشد و گاه می تواند با درگیری مفصلی در انگشتان مبتلا همراه باشد. از نکات مهم در بیماری صدف، همراهی این بیماری با سندرم متابولیک و کبد چرب غیر الکلی است.این بیماران با ریسک افزایش یافته چاقی، هیپرلیپیدمی(افزایش چربی های خون)، دیابت ملیتوس مواجه هستند. همچنین ریسک بیماری های قلبی عروقی در این افراد حدود 3 برابرافراد نرمال است.بنابراین به مبتلایان به این بیماری توصیه می شود بصورت سالانه ارزیابی های مرتبط به قند و چربی خون و وضعیت قلبی انجام شود. درمان بیماری صدف با توجه به شدت بیماری، وسعت درگیری و بروز درگیری مفصلی شامل درمانهای موضعی، نوردرمانی، داروهای خوراکی و تزریقی خاص می باشد که طبق نظر متخصص پوست و بر اساس شرایط بیمار جهت وی تجویز می شود. با توجه به ازمان بیماری، درمان نیازمند همکاری و صبر بیمار و برقراری یک رابطه مطمئن بین پزشک و بیمار می باشد.